آثاری که در خصوص ناهشیاری منتشر شده‌اند، چیزی فراتر از تاریخ نظریه‌های عمدتاً روانپویشی نبوده است. پرسش اساسی همچنان باقی است: وقتی از ناهشیار سخن می‌گوییم، درواقع مرادمان چیست؟ ماهیت ناهشیاری چیست؟ ناهشیاری چه اهمیتی در سلامت و بیماری و شکوفایی استعدادها دارد؟ مواجهه با ناهشیاری چه سیری را در تاریخ نظریه‌ها و فنون روان‌درمانی سپری کرده است؟ چگونه می‌توان از این مفهوم‌سازی‌ها به شکل منسجمی در فرایند روان‌درمانی بهره برد؟ پاسخ محتمل به پرسش‌های یادشده محور این دوره آموزشی است.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.