آیا عشق نوعی هیجان است؟

به قلم پُل اکمن (paulekman)

بیایید عباراتی مثل “عاشق شغلم هستم” یا “عاشق فلان لباسم” را (که در آنها کلمه عشق، نقش “صفت عالی” دارد)، کنار بگذاریم. البته هنوز حساب عشق رمانتیک یا عشق پدر و مادری روشن نشده است!

حالا، آیا این‌ها که گفتیم نوعی هیجان محسوب می‎شوند؟

فکر می‎کنم اینطور نیست! و دلیلش هم اینکه:

هیجان‎ها و عشق، به لحاظ بازه زمانی متناظر هر کدام، از بیخ و بن با هم تفاوت دارند. گاهی هیجان‎ها چند ثانیه‎ای بیشتر دوام ندارند و در نهایت، بیش از یک ساعت نمی‎پایند. هیجان‎ها می‎آیند و می‎روند. اگر کسی ادعا کند که به خاطر دارد که یک ساعت عصبانی یا ترسیده بوده، بررسی دقیق‎تر آشکار خواهد کرد که آن هیجان را چند باری در طول آن ساعت تجربه کرده و این تجربه هیجانی، حین یک وهله مداوم و لاینقطع رخ نداده‎است.

در مقابل، عشق والدین به فرزند، مقطعی و لحظه‎ای نیست و در طول عمر دوام می‎آورد. این عشق، نوعی تعهد است. دوست داشتن فرزندانتان به این معنا نیست که از خطر کردن آنها نترسید، وقتی خلف وعده می‎کنند دمق نشوید، وقتی ناامیدند ناراحت نباشید یا وقتی موفقیتی کسب می‎کنند، خوشحال نشوید.

با اینکه عشق رمانتیک معمولا به اندازه عشق والدانه دیر پا نیست، گاهی اوقات هم هست و وقتی هم اینطور نباشد، باز هم حالتی لحظه‎ای و گذرا نیست. اینجا هم عشق رمانتیک نوعی دلبستگی همراه با تعهد است که احساسات فراوانی در خلال آن به تجربه می‎آیند. به هنگام تجربه عشق والدانه و عشق رمانتیک، هم به موضوع عشقتان اهمیت می دهید، هم با او تعامل دارید و هم محتملا احساسات متعدد و متفاوتی تجربه می‎کنید. این احساسات هم دیری نمی‎پایند؛ می‎آیند و می‎روند و دست بالا چند لحظه یا چند دقیقه‎ای دوام می‎آورند و این حالت، البته شبیه عشق والدانه که سراسر عمر ادامه می‎یابد و امید است که عشق رمانتیک نیز چنین باشد، نیست.

https://www.paulekman.com/psychology/is-love-an-emotion

ترجمه‌ی مهیار علینقی

9 مرداد 1400

0 responses on "آیا عشق نوعی هیجان است؟"

Leave a Message

دکتر نیما قربانی را در کانال‌های زیر دنبال کنید

Hide picture