این دوره در ۸ جلسه برگزار شد. قبل از شروع جلسات درمانی جهت بررسی اثربخشی دوره آزمون‌هایی از کودکان گرفته شد. در طی این جلسات به کودکان تمرین‌هایی آموزش داده شد که از طریق آن نسبت به محیط اطراف خود بهشیارتر شوند تا بتوانند در شرایط نگران‌کننده با استرس راحت‌تر کنار بیایند. در طول این جلسات به کودکان تنفس بهشیارانه، توجه بهشیارانه، حرکت بهشیارانه، راه رفتن بهشیارانه، تفکر بهشیارانه، توجه بهشیارانه، دیدن و شنیدن و لمس کردن و خوردن بهشیارانه، نشستن بهشیارانه، اسکن بدنی و انجام فعالیت بهشیارانه آموزش داده شد. در پایان هر جلسه فعالیت‌های انجام شده برای والدین توضیح داده می‌شد و تکالیف مربوط جهت انجام در منزل به آنها داده می‌شد جدول‌هایی در اختیار آنها قرار می‌گرفت که میزان انجام تکالیف روزانه کودک را در آن ثبت می‌نمودند. سپس در ابتدای جلسه بعدی گزارشی در مورد نحوه و میزان انجام تمرینات و در طول هفته از والدین گرفته می‌شد. در پایان دوره مجدداً آزمون‌ها ی ابتدای دوره تکرار شدکه نتایج حاکی از تغییرات مثبت در فرایندهای شناختی کودکان شامل توجه و تمرکز و حافظه‌کاری و عملکردهای اجرایی بود. در آزمون‌های مربوط به توجه (ساخت دنباله الف و ب) میانگین نمرات از ۱۶به ۱۹ افزایش یافت و در آزمون سنجش عملکرد اجرایی (جایگزینی اعداد و نماد و جایگزینی حروف و ارقام) میانگین نمرات از ۳۲به ۳۴ و در آزمون سیالی کلامی از ۱۲به ۱۴.۳ ارتقاء پیدا کرد. همچنین در آزمون‌های مربوط به حافظه‌ی کاری میانگین نمرات از ۴ به ۵.۵ افزایش یافته بود. افزون بر این بر اساس گزارش معلمان و والدین مدت زمان نشستن کودکان جهت انجام تکالیف درسی در مدرسه نسبت به گذشته تقریباً دو برابر شده بود. گزارش مربیان مدرسه که به والدین ارایه نموده بودند حاکی از رضایت معلمان در انجام تکا لیف درسی و توجه بیشتر به فعالیت‌های آموزشی و آرامش بیشتر دانش‌آموزان در کلاس درس بود.
ثـنا نـوری
